Алма баарьде чечек ачар, бем-беяз олур,

Чечеклернинъ ортасында негизлер толар.

Кунеш нуру къыздыра, ава денъише,

Ель сызгъырып кельген сонъ, перделер тюше.

Негизлерини сакълап о, япракъ чыкъара,

Тамырым къурумасын деп, салкъынлыкъ япа.

Топрагъындан сув чекер тамырлары,

Нимет беклей тамырындан негизлери.

Кузьге барып негизлери алма ола,

Пытакълары эгилип, эп юкнен тола.

Алма пишип, ерге тюше, тамырына якъын.

Пытакълары тик тура бунъа къуванып…

Эвлятларгъа насиат, бельки де анълар,

Ёкъмы оларда акъыл, алма къадар.

Бабанъызны, ананъызны янъгъыз этменъ,

Ветанны быракъып, узакъларгъа кетменъ.

Эвельден къалгъан сёзлер аталардан,

Алма тюшмез узакъкъа, озь тамырындан.

Эвлятларым буны билип файдалансын.

Ич олмады, алмадан орьнек алсын!