Бир заманлары гъает къардашджан – достджан Копекбалыгъы (Aкула) бар экен. О, эр кезнен корюшмеге, селямлашмагъа пек авес экен.

Лякин, оны даима раатсызлагъан бир «башагърысы» чокъ чекиштерген. Ким де-ким Копекбалыгъына расткельсе, онынъ янындан къачып кете экен.

Копекбалыгъы исе, оларнен достане мунасебетте булунмакъ истей, амма эр вакъыт бунынъ акси олуп чикъа. О шу себептен озюни пек янъгъыз дуя.

Бир куню, Копекбалыкънынъ ёлуна Мохур (Тюлень) расткеле. Мохур башкъаларына бенъзеп, ондан къачмай.

Копекбалыгъы Мохурдан меракъланып сорай:

– Не ичюн сен башкъалары киби, менден къачмадынъ?

Мохур онъа бойле джевап бере:

– Мен сени, йымшакъ юрекли олгъанынъны дуйдым ве мени ашамайджагъынъны анъладым. Сен достджан-къардашджан Копекбалыгъысынъ.

– Мен тамам сенинъ айткъанынъ кибим, – деди Копекбалыгъы. – Эбет, мен сени ашамагъа истемейим, чюнки мен вегетарианлардан олам – эт махсулатыны ашамайым.

– Бунъа, бакъсанъызчы! – деп кулюмсиреди Мохур Копекбалыгъыны мыскъыллап. – Мен исе, табиатнынъ яхшы къадысы олам...

– Лякин мен дигер балыкъларгъа нисбетен достане Копекбалыгъы олгъанымны оларгъа насыл анлата билирим? — сорады Мохурдан Копекбалыгъы.

– Айды, сени достларыма алып барайым. – деди Мохур. – Сени оларнен таныш этейим ве яхшы табиатлы Копекбалыгъы олгъанынъны достларыма анлатайым. Олар исе, бу акъта озь достларыны хабердар этерлер. Бундан сонъ, тез арада сенден ич кимсе къоркъып къачмаз.

Бойлеликнен, Мохур Копекбалыгъыны озь достларына Денъиз Атына (Морской Конек), Пенгвинге ве Секизаргъа (Oсьминог) алып барды. Оларнынъ эписине Копекбалыгъындан къоркъмамакъ кереклигини ве бунъа ич бир тюрлю себеп олмагъаныны анълатты.

Бундан сонъ, эльбетте, чокъкъа сюрмеди, Копекбалыгъынынъ бир талай достлары пейда олду.

Ахлякъ (мораль): Инсаннынъ тыш къыяфетине-корюнишине бакъып къыймет кесмемели.