Гузельсинъ, гузель, дагъларынъ юдже,

Юректе барсынъ – тиз чёкер эджель.

Сендедир, билем, омрюмнинъ сыры,

Ялынъыз сенсинъ юрегим йыры.

Дюньяда барсынъ, эй, анам – Къырым!

Сен меним битмез, тюкенмез йырым.

Ветаным – Къырым, миллетим – Къырым,

Олюм де Къырым, тирим де Къырым.

Таламакъ ичюн яптылар ырым

Эздилер мени, ольсин деп, йырым.

Такътылар лагъап – олдым мен татар,

Истеген мени сагъ-солгъа сатар.

Дюньяда барсынъ, эй, анам – Къырым!

Сен меним битмез, тюкенмез йырым.

Ветаным – Къырым, миллетим – Къырым,

Олюм де Къырым, тирим де Къырым.

Иджреттен къайтам эп тамчы, тамчы,

Забитлер ура эп къамчы, къамчы.

Тишлерим сыкъып, ёл алдым Оргъа,

Чал атым меним ельаякъ ёргъа.

Дюньяда барсынъ, эй, анам – Къырым!

Сен меним битмез, тюкенмез йырым.

Ветаным – Къырым, миллетим – Къырым,

Джаным де Къырым, къаным де Къырым.

Севгим, Сенинъ юзюнъни

Ярым асыр арадым.

Корьмек ичюн озюнъни

Дюньяларны тарадым.

Аштым дагъны-семаны,

Ветаныма кельдим мен,

Мында корьдим Сыманъны,

Севиндирдинъ мени Сен.

Гузеллерден гузельсинъ,

Эм керчек, эм кольгесинъ.

Асретликтен тюзельсин

Гонълюм, манъа кельгейсинъ.

Омрюм кечер тюш киби,

Севгим, кечмез, къалырсынъ:

Котермесе Ер Сени,

Мени Кокке алырсынъ.

Юрегимнен юрегинъни опем,

Алевли Севгим!

Хаялымнынъ татлы мейвасы.

Козьлеримнен козьлеринъни опем,

Алевли Севгим!

Гонъюлимнинъ кунеш менбасы.

Сёзлеримнен сёзлеринъни опем,

Алевли Севгим!

Омюримнинъ темель-манасы.

Леблеримнен леблеринъни опсем,

Алевли Севгим!

Савушырды юрек агърысы.

Языкъсынмам ич де, сонъра ольсем,

Алевли Севгим!

Сен дюньямнынъ мельэм-дарысы.

Къара денъиз

къуджагъында

Алтын Бешик –

Гузель Къырым.

Айнениси-оджагъында

Догъду халкъым,

битмез йырым.

Къырым, демек, -

Ветан, демек,

Къырым, демек, -

миллет, демек.

Къырым, демек, -

эмек, демек,

Къырым, демек, -

енъмек, демек.

Дюнья бар ки,

дураджакътыр

Кулер юзьлю

Азиз Ветан.

Янъы омюр

къураджакътыр

Къырым халкъы

мында эр ань.

Къырым, демек, -

Ветан, демек,

Къырым, демек, -

миллет, демек.

Къырым, демек, -

эмек, демек,

Къырым, демек, -

енъмек, демек.

Тюшюмде корьген сонъ мен сени

Бир омюр арадым, арадым.

Унутып вакъытны, сенени,

Мен сени къушлардан сорадым.

Арзума оламай къавушып,

Такъдирнинъ шербетин ичкенде,

Коксюмде арарет савушып,

Юрегим ярасы кечкенде…

Не ичюн расткельдинъ сен кузьде?!

Къайтармакъ мумкюнми баарьни?

Далгъалар окюнди денъизде,

Бульбуллер терк этип саарьни.

Акърандаш сельбилер не дерлер,

Мен кузьде янъыдан ешерсем?

Кульмезми къаялар, дерелер,

Бу чагъда севгиге баш эгсем?

Коксюмде генчликнинъ атеши

Хорланып, куль олып сёнгенде,

Авгъанда сырымнынъ кунеши,

Куньбаты тарафкъа дёнгенде.

Не ичюн расткельдинъ сен кузьде?!

Къайтармакъ мумкюнми баарьни?

Далгъалар окюнди денъизде,

Бульбуллер терк этип саарьни.

Къырым дей ки,

халкъым, къавуш!

Яраларым истей

савуш!

Къырым агълай

эвляд ичюн,

Къырым беклей

эвляд кучюн.

Къавуш, къавуш,

кене къавуш

Къырымынънен,

халкъым, къавуш!

Яраларым корьсин

савуш,

Къавуш, халкъым,

юртнен къавуш!

Бахт арама ябан

ильде,

Бахт – Къырымынъ,

олсун дильде.

Къырым – къавуш,

Къырым – савуш,

Имангъа кель,

чабик къавуш!

Далабны талап эт кендинъден,

Тенбельни къув вуджуд тенинъден.

Бу дюнья далабкяр дюньясы.

Тенбельнинъ мында ёкъ ювасы.

Далаб эт! Далаб эт! Далаб эт!

Къувгъундан Юртунъа келип ет

Аллахнынъ ярдымын корерсинъ.

Къырымда темелинъ орерсинъ.

Къырымда, Къырымда тамырынъ!

Къырымда басылды хамырынъ!

Иджреттен, сюргюнден къайт да кель!

Ёлунъны кесалмаз къара ель!

Айгуль, Айгуль, Айгулюм!

Алып Сени сарайым.

Айдан энсе, Бульбулюм,

Алтын сачынъ тарайым.

Толу Айнынъ юзюнден

Бакъа мавы козьлеринъ.

Айлянайым озюнъден,

Не де татлы сёзлеринъ!

Айдан алдым тюсюнъни,

Сачларынъны – алевден,

Еди къыздан – сюсюнъни,

Гузеллигинъ – алемден!

Айгуль, Айгуль, Айгулюм!

Алып Сени сарайым.

Айдан энсе, Бульбулюм,

Алтын сачынъ тарайым.

Дагълар артында кунеш

Чабик отькерди кенъеш.

Урькти къаранлыкъ – къаргъа,

Учты яйлядан яргъа.

Кунеш нурларын сачты,

Саба къучагъын ачты.

Саба, саба, сабалай

Къонъуз богъча обалай,

Бульбуль оте далында

Севип сархош алында,

Эчки, къойлар, алаша,

Улакъ, къозу талаша

Саба, саба, сабалай

Йылкъы чыкъны сопалай,

Ат изинден тай баса,

Башын откъа да аса.

Сыгъыр манърай танагъа:

Тез ол, чап кель анагъа.

Саба, саба, сабалай

Тура джаны бар алай.

Къысмет арай къырмыскъа,

Джоша тапса бир мыскъа.

Йылын бакъып кунешке

Селям бере дост-эшке.

Саба, саба, сабалай

Къашкъыр дагъда балалай.

Арслан севе яврусын,

Болюп татлы юкъусын.

Мектеп беклей талебе,

Огретеджек а ве бе.

Инсан улу олмагъандже

Халкъы улу оламаз.

Манълай терге тоймагъандже

Топракъ Ветан оламаз.

* * *

Къырым или – меним Илим,

Къырым тили – меним Тилим.

Мында догъдум, мында барым,

Мында меним намус-арым!

* * *

Башкъа ерде арама юрт,

Татлы, агъув – озюнъкинъни ют.

Къур Дженнетинъ Топрагъынъда

Халкъынънен ол озь Багъынъда.

* * *

Макътай затын затсыз копек,

Локъатагъа авес о пек,

Кечмишлери сатты ветан,

Корьмез олду не кунь, не танъ.

* * *

Ана тильден юзь чевирген,

Котек ашар эп девирден,

Не тиль билир о, не де хат,

Джанлы джесед шу махлюхат!

* * *

Къырым – Ана Ветанынъ,

Къырым – адынъ ве танъынъ.

«Татар» къошма адынъа –

Зеэр къатма дадынъа!

* * *

Аллахкъа иман – дюньяны севмек,

Аллахкъа иман – дюньяны бильмек.

Аллахкъа иман – барлыкъкъа ирмек.

Имансыз олсанъ къысметинъ – сёнмек.

* * *

Къырым – Тамырым – Байрагъым!

Къырым – Миллетим – Кунешим!

Къырым – Къылычым – Къайрагъым!

Къырым – Ветаным – Курешим!

* * *

Гузеллик – къуветлер къувети,

Инсанлыкъ икмети, сув-эти,

Омюрнинъ негизи, леззети,

Барлыкънынъ енъильмез иззети.

Мен дюньягъа дегилим дирек,

Аллах берген бу джанны алыр.

Омюр сонъу якъынмы, эрек?

Манъа тек бир корьгеним къалыр.

Яша дее, Къырымым – Юрек,

Мевлям Озю бергенин алыр.

Къысмет бар ки, яшамакъ керек,

Манъа тек бир чеккеним къалыр.

Онъайым, деп, ал бинъ бир ав, уч!

Оны кене Ярадан алыр.

Къырым – Анам! Санъа бир авуч

Менден Къырым Топрагъым къалыр!

Бадем козьлю, сары къыз,

Кунешим эм Мелевшем.

Юрегимде бар йылдыз –

Бар сен, меним Алевшем!

Мавы коктен – мавы козь,

Сары сачынъ – алевден –

Далгъалана, ёкътур сёз,

Сен гузельсинъ алемден!

Бадемкозьлюм, Бирданем,

Сувдагъымсынъ,Танъымсынъ,

Къырымымсынъ, Мерданем,

Миллетимсинъ, Анъымсынъ!

Сеннен енъдим сюргюнни,

Енъдим ачлыкъ-олюмни,

Сеннен таптым бугунни,

Сеннен япам дюгюнни!

Къушкъая керди къанат

Меним догъмуш Ялымда

О да мен киби инат,

Магърур, меним алымда.

Беяз булут устюнде

Юкселе, авелене.

Матем тута, кускюнде.

Кунеште алевлене!

Ат ойнатты джеалет,

Юртны басты джинает:

Къара къузгъун алды джан!

Къызыл къузгъун ичти къан!

Майыс матем айыдыр,

Къыркъ дёрт – къувгъун, сайыдыр.

Сюргюн олдукъ, сюрюльдик,

Матемлерге бюрюльдик.

Майыс – къара он секиз!

Недже олюм корьдик биз!

Недже дертлерни чектик!

Бойлеми урлукъ эктик?

Къайтып кельдик Ветангъа,

Къавушайыкъ, деп, Танъгъа.

Къырым тута эп матем,

Кунеш корьмеймиз ахтем!

Перчем – къадим янардагъ:

Аллах атеш къустурды,

Олсун Дее багъча-багъ,

Янардагъны сустырды.

Берди фурсат алемге

Яшасын къулум дее.

Берди ильхам къалемге

Олмасын зулум дее.

Буны биз тез унуттыкъ,

Башымызгъа алмадыкъ,

Чокъракъларны къуруттыкъ

Ве Къырымда къалмадыкъ.

Энди матем тутамыз

Дагъ ве денъиз берабер.

Агъуларны ютамыз

Дост, душман ве берадер.

Иджад – далаб, Аллах берген истидаткъа ёл ачар.

Иджад – кунеш, шаир онен инсанларгъа нур сачар.

Иджад – къувет, ильхамгъа о, такъар юдже къанатлар.

Иджад – эмек, эгерленген талмакъбильмез хош атлар.

Иджад – омюр, иджадкъа «шей» демек олмаз, эй, инсан!

Иджад – инсан, сёйлесенъ, ляйыкъ олсун онъа лисан!

* * *

Инсан – Аллах иджады:

Иман эткен эдждадынъ.

Инсан, буну унутма,

Чокърагъынъны къурутма!

Къырымийлер, къырымийлер,

Къырымпервер къырымийлер!

Дюньяларда барсызлармы?

Къырымгъа сиз ярсызлармы?

Къырымийлер ябанларда

Гъурбет ашын инълей йийлер,

Кендилери табанларда

Асретликке тойдукъ, дийлер.

Къырымийлер, къырымийлер,

Даа нелер беклейсинъиз?

Къырым сизге мухтадж, дийлер,

Кимге умют эклейсинъиз?

Аллах, деен ёлгъа чыкъкъан

Къырымийлер Йырымдалар.

Сюргюнликнинъ седин йыкъкъан

Къырымларым Къырымдалар!

Севгим, Сенинъ юзюнъни

Ярым асыр арадым.

Корьмек ичюн озюнъни

Дюньяларны тарадым.

Аштым дагъны-семаны,

Ветаныма кельдим мен,

Мында корьдим Сыманъны,

Севиндирдинъ мени Сен.

Гузеллерден гузельсинъ,

Эм керчек, эм кольгесинъ.

Асретликтен тюзельсин

Гонълюм, манъа кельгейсинъ.

Омрюм кечер тюш киби,

Севгим, кечмез, къалырсынъ:

Котермесе Ер Сени,

Мени Кокке алырсынъ.

Юрегимнен юрегинъни опем,

Алевли Севгим!

Хаялымнынъ татлы мейвасы.

Козьлеримнен козьлеринъни опем,

Алевли Севгим!

Гонъюлимнинъ кунеш менбасы.

Сёзлеримнен сёзлеринъни опем,

Алевли Севгим!

Омюримнинъ темель-манасы.

Леблеримнен леблеринъни опсем,

Алевли Севгим!

Савушырды юрек агърысы.

Языкъсынмам ич де, сонъра ольсем,

Алевли Севгим!

Сен дюньямнынъ мельэм-дарысы.

Къара денъиз

къуджагъында

Алтын Бешик –

Гузель Къырым.

Айнениси-оджагъында

Догъду халкъым,

битмез йырым.

Къырым, демек,

Ветан, демек,

Къырым, демек, -

миллет, демек.

Къырым, демек, -

эмек, демек,

Къырым, демек, -

енъмек, демек.

Дюнья бар ки,

дураджакътыр

Кулер юзьлю

Азиз Ветан.

Янъы омюр

къураджакътыр

Къырым халкъы

мында эр ань.

Къырым, демек,

Ветан, демек,

Къырым, демек, -

миллет, демек.

Къырым, демек, -

эмек, демек,

Къырым, демек, -

енъмек, демек.

Куньдогъуштан къавушкъандже

Куньдюз-гедже авушкъандже,

Хер нефесте, хер нефесте,

Ер курресин бургъусыны,

Тюрк юрегин ургъусыны

Эшителим, эшителим.

Сырттан алып, къыблагъадже,

Дюнья бойлап, дагъ-дагъгъадже,

Хей, тюрклерим, бирлешелим!

Хей, тюрклерим, бирлешелим!

Тюрке хава керек ерге

Етишелим, етишелим!