Bu dünyadan gider olduq

Qalanlara selâm olsun,

Bizim içün hayır dua

Qılanlara selâm olsun.

Ecel büke belimizi,

Söyletmeye dilimizi,

Hasta iken alımızı

Soranlara selâm olsun.

Tenim ortaya açıla

Yaqasız gölmek biçile,

Bizi bir asan veçhile

Yuvanlara selâm olsun.

Selâ verile qasdımıza,

Gider olduq dostumıza,

Namaz içün üstümize

Duranlara selâm olsun.

Derviş Yunus söyler sözü,

Yaş dolmuştur iki gözü,

Bilmeyen ne bilsin bizi,

Bilenlere selâm olsun.

Ben yürürim yana-yana,

Aşq boyadı beni qana.

Ne aqılem, ne divane,

Gel gör beni aşq neyledi.

Gâh eserim yeller gibi,

Gâh tozarım yollar gibi,

Gâh aqarım seller gibi,

Gel gör beni aşq neyledi.

Aqar suvlayın çağlarım,

Dertli cigerim dağlarım,

Şeyhim anuban ağlarım,

Gel gör beni aşq neyledi.

Ya elim al qaldır beni,

Ya vaslıña erdir beni.

Çoq ağlattıñ güldür beni,

Gel gör beni aşq neyledi.

Ben yürürim ilden ile,

Şeyh sorarım dilden dile,

Ğurbette alım kim bile?

Gel gör beni aşq neyledi.

Mecnun oluban yürürim,

Ol yarı düşte görürim,

Uyanıp melül olurım,

Gel gör beni aşq neyledi.

Dağlar ile, taşlar ile,

Çağırayım Mevlâm Seni.

Seerlerde quşlar ile

Çağırayım Mevlâm Seni.

Suv dibinde mahi ile,

Sahralarda ahu ile,

Abdal olup "Ya Hu!" ile,

Çağırayım Mevlâm Seni.

Gok yüzünde İsa ile,

Tur dağında Musa ile,

Elindeki asa ile

Çağırayım Mevlâm Seni.

Derdi öküş Eyub ile,

Gözü yaşlı Yaqub ile,

Ol Muhammed Mahbub ile

Çağırayım Mevlâm Seni.

Hamdu şükri Alla ile,

Vasfı "Qulhuvalla" ile,

Daima zikrulla ile

Çağırayım Mevlâm Seni.

Bilmişim dünya alını,

Terk ettim qıylü qaalını,

Baş açıq ayaq yalını

Çağırayım Mevlâm Seni.

Yunus oqur diller ile,

Ol qumru bülbuller ile,

Haqqı seven qullar ile

Çağırayım Mevlâm Seni.

Vaqtıñıza azır olan

Ecel varır gelir bir gün.

Emanettir quşça canıñ

Issı vardır alır bir gün.

Nice bir kere qaçarsıñ,

Yedi deryalar geçersiñ.

Pervaz uruban uçarsıñ,

Ecel seni bulur bir gün.

İşbu meclise gelmeyen,

Anıp nasihat almayan.

Eliften beyi bilmeyen,

Oqur kişi olur bir gün.

Tutmaz olur tutan eller,

Çürür şol söyleyen diler.

Sevip qazandığıñ mallar,

Varislere qalır bir gün.

Yunus Emre bunı söyler,

Aşqıñ deryasını boylar.

Şol yüce koşkler saraylar,

Viran olur qalır bir gün.

Haqtan gelen şerbeti

İçtik, Elhamdülilla.

Şol qudret deñizini

Geçtik Elhamdülilla.

Şol qarşıki dağları,

Meşeleri, bağları,

Sağlıq sefalıq ile

Aştıq, Elhamdülilla.

Quru edik, yaş olduq,

Qanatlandıq quş olduq,

Bir-birimize eş olduq

Uçtıq, Elhamdülilla.

Vardığımız illere,

Şol safa göñüllere,

Halqa Tapduq manasın

Saçtıq, Elhamdülilla.

Beri gel barışalım,

Yad iseñ bilişelim.

Atımız egerlendi

Eştik, Elhamdülilla.

İçdik Rumu, qışladıq,

Çoq hayru-şer işledik.

Uş baar geldi geri

Göçtük, Elhamdülilla.

Derildik pınar olduq,

İrkildik irmaq olduq,

Aqtıq deñize dolduq,

Taştıq, Elhamdülillah.

Tapduqun tapusunda,

Qul olduq apusında.

Yunus, miskin çığ idik

Piştik, Elhamdülilla.

Geldi geçti ömrüm benim

Şol yel esip geçmiş gibi

Hele baña şöyle geldi

Şol göz yumup açmış gibi

İşbu söze Haq tanıqtır,

Bu can gövdeye qonuqtır.

Bir gün ola çıqa gide

Qafesten quş uçmuş gibi.

Miskin Adem oğlanını

Beñzetmişler ekinciye,

Kimi biter, kimi yeter,

Yere tohum saçmış gibi.

Bu dünyada bir nesneye

Yanar içim, göynür özüm.

Yigid iken ölenlere

Gök ekini biçmiş gibi.

Bir hastaya vardıñ ise,

Bir içim suv verdiñ ise, –

Yarın anda qarşı gele

Haq şerbetin içmiş gibi.

Bir miskin görüñ ise,

Bir eskice verdiñ ise,

Yarın anda saña gele

Haq libasın biçmiş gibi.

Yunus Emre, bu dünyada

İki kişi qalır derler.

Meger Hızır İlyas ola

Abı ayat içmiş gibi.