Bu ikâye, endi bir afta ömür körgen, daima aç yürgen, toymağa bilmegen açköz Tırtırçıq aqqında. Daa doğrusı, kiçkene Tırtırçıqnıñ bir aftalıq ayatını ifade etken ikâyedir…

Aydın ay nurı yarığında, yeşil bir yapraq üstünde ufaçıq yımırta yatmaqta.

Bazar künü, saba tañ atqanda, yañı doğup başlağan küneşniñ ilk sıcaq nurları çevre-çetke dağılğan bir vaqıtta, banaki yımırta "tırs!" etip çatladı. Yımırtadan kiçkene qurt – slavçan, yani toymağa bilmegen pek aç Tırtırçıq çıqtı – dünyağa keldi. Tırtırçıq kendi risqini, yani özüne yemek qıdırıp başladı.

O, bazarertesi künü bir dane qırmızı alma aşadı. Amma toymadı, episi bir onıñ qarını aç qaldı.

- Men aşamağa isteyim, – dedi Tırtırçıq. – Men toymadım, harınım aç.

O, salı künü eki dane yeşil armut aşadı. Lâkin, qarını toymadı, kene aç qaldı.

- Men aşamağa isteyim, – dedi Tırtırçıq. – Men toymadım, harınım aç.

Çarşenbe künü o, üç dane siyah erik aşadı. Lâkin qarını kene toymadı, kene aç qaldı.

- Men aşamağa isteyim, – dedi Tırtırçıq. – Men toymadım, harınım aç.

Cumaaqşamı o dört dane qırmızı cilek aşadı. Lâkin, qarını toymadı. kene aç qaldı.

- Men aşamağa isteyim, – dedi Tırtırçıq. – Men toymadım, harınım aç.

O, cuma künü beş dane portaqal aşadı. Amma o kene de aç qaldı.

- Men aşamağa isteyim, – dedi tekrar Tırtırçıq. – Men toymadım, harınım aç.

Cumaertesi künü ise, Tırtırçıq balaban şekoladlı tort, bir dondurma, bir dane turşu qiyarı, bir tilim şveytsar peniri, bir tilim kolbas, nebet şekeri (ledenets), bir parça vişneli börek (pirog), bir dane sosiska, bir dane pasta (pirojnoye) ve bir tilim qarpız aşadı…

Tırtırçıq endi aç degil, onıñ qarnı toq.

- Men endi aç degilim! – dedi o. – Harınım toq, aşamağa istemeyim.

Amma bu arada, o özüni alsız sezdi. Gecesinen qarını ağırdı.

- Men alsız aldayım! – dedi Tırtırçıq. – Men, ğaliba hastalandım!

Bazar künü, sabadan o güzel bir yeşil yapraq aşadı. Bundan soñ Tırtırçıq, özüni yahşı – sağlam sezdi.

- Men endi tedaavilendim, güzel oldum! – dedi Tırtırçıq.

O endi aç degil, karını toq. artıq kiçik bir qurtçıq – Tırtırçıq degil. O, endi büyük ve semiz yağlı Tırtır oldı.

Tırtır kendi etrafına qozaq (kokon) adı berilgen ufaq bir ev tikledi – toqudı. Qurğan evinde eki aftalıq yuquğa daldı. Yuqudan

uyanğan soñ qozaq içinden bir delik açtı da, kobelek sıfatında tışarı çiqtı.

Böyleliknen, bizim Tırtırçığımız dülber güzel bir Kobelekke çevirildi!