Kimmerler, taverler

Ecdadlar seniñ.

Çöl, yalı, dağ yerler,

Yurd adlar seniñ.

Tañrıdan ediye

Bu Yeşil Ada.

Oña "Sağ Ol", diye

Yaşa dünyada!

Küreş – ömür, oyuñ,

Taqdiriñ… Demek,

Er bir kün, yıl boyu,

Küreşmek kerek.

Şübelenmek olmaz –

Kelecegiñ bar!

Duşmanlarıñ oñmaz –

Yeñecegiñ bar!

Maqsadqa irişmek

İsrarlıq kefil.

Aqqıña kirişmek

Aqılıñ feim.

Ögge ep ket sen, ey,

Qırım milleti!

Köklerge yetsin, ey,

Şanıñ-şüretiñ!

Alemge bu ait:

Al tañ arada

Olacañ sen saip

VETAN-ADAĞA!

Bu sözlerni eşitkenniñ

Teni qavrap titrese,

Ecdadlarnıñ çekişkeni

Köz ögünde tirilse,

Biñ yedi yüz seksen üçte

Zapt etildik, dep saysa,

"Silâlı arsız bir küç de

Yıqtı-qırdı ep" – aytsa,

İñlev tolu icretlerniñ

Aks-sadası qalqtırsa,

Açlıq, coyuq, nefretlerniñ

Sezgeni yanıp tursa,

Qırımlarnıñ körgenleri

Göñül meşali olsa,

Milliy dava örnekleri

İle oy, şanı tolsa,

Yüreginde yurt duyğusı

Şahdamarın patlatsa,

Közge kirmegen yuqusı

Qafasını çatlatsa,

Zalım qorlağan tütünniñ

Dumanı boğıp esse,

"Duşman çaldırğan düdükniñ

Avası sahte", – dese,

Demek, o – Qırım insanı,

O, elâl sütni emgen,

Beş ay, on kün yaşağannıñ

Ömürin devam etken.

Taş-topraqlı tüy pastası

Zeer oldu em melem –

Aqşam ölgen tif hastası

Saba doğdu emelli.

Dey şeit: "Qırım toprağı,

Altın Beşik satılmaz,

Vicdan, dedemniñ ocağı

Arsız küçke qatılmaz!".

Qartlığım yaqınlaşa –

Mennen, kâfir, talaşa…

Yapqanlarına şaşam,

atqansay adım.

Közümni qamaştırmaq,

İçimni qarıştırmaq,

Töşekke alıştırtmaq

onıñ maqsadı.

Aytqanıñnı etmeycem,

Boyunımnı egmeycem,

Yüz yıl meni yeñmeyceñ –

coyulsın adıñ!

Menim ile çekişme,

Saña qısmet ekşimek!

Vazgeç, yürme peşimden –

dersiñ, bir qadı…

Sen tüşün yaşarmaqnı,

Genç kibi yaşamaqnı,

Lezet şey aşamaqnı –

bil ömür dadın!

Añlaşayıq, ey, qartlıq, –

Yolumnı tosma artıq,

Yönelişimizde – farqlıq,

fikrim solmadı!

Niyetlerim bar daa,

İşlerim – tolu tava…

Vetançün kete dava –

birev toymadı…

Sen, qartlıq, yapma boşluq –

Areketime qoşul,

Quturmaqta ep qomşu,

Suçlarğa daldı.

Küçüñ çoq ise, oğru

Darbeñi oña doğru

Endir, niyetin bozdurt –

mecalsız qaldır…

İşte, soñ tüş peşime –

Aytayım dost-eşime:

O yavuz da eşile,

sebebi – qartlıq!