Tınmay icat etip, coşqan,

Çoq fenlerge isse qoşqan,

Qaranlıqqa nurlar saçqan,

Acizlerniñ közün açqan

Luqman ekimler bizde bar.

Geraylar Tahtı – Saray bar.

Alim kibi "aydamaqlar",

Sultan kibi qaramanlar,

Ana-Yurtqa sadıq erler,

"Halqım!" dep, şeit ketkenler,

Vetan içün özün yaqqan

Fedaiyler bizde olğan.

Bal çoqraqqa taşlar atqan,

Azır aşqa zeer qatqan,

Validesin evden quvğan,

Küncülikten azıp-tozıp,

Qomşusına mezar qazğan

Alçaq quzğunlar bizde bar.

Zaman Çarhına ne olğan?

Tış ceryanğa meil bergen,

Urf-adetni inkâr etken

Yap-yaş çağlı "çotsaqallar"

Ana-Yurtta – aramızda

"Cat qabile" peyda olğan!

Buzqırannıñ baş yıldızı

Buzlu ilde qalğan izi,

Qırcıman Ramazan-pelvan

Şişman Poddubnıynı yıqqan.

Tarihlerde destan olğan

Qadın-qızlar bizde olğan.

Ferhaddayın, dağnı talqan

Etip, halqqa "Çoqraq" qazğan,

Öz adın taşqa yazğan bar.

Öksüzlerniñ sıypap başın,

Sofrasına qoyıp aşın

Atalıqqa alğanlar bar.

Bu Aziz Yurtta talaşmañ,

"Qırım bizim" dep, adaşmañ –

Er Ülkeniñ saibi bar,

Kökni öpken Çatırdağ bar,

Eki deñiz quçağında

QIRIMLINIÑ MEKÂNI BAR!